Love is for children.

Czarna Wdowa  Чёрна явдова

Natasha Romanoff alias Natalie Rushman

- 1313 Avenue B, apartament 13 - niegdyś Rosjanka - szpieg doskonały - Mścicielka - 

Superbohaterowie - desperaci, którzy z absurdalnych powodów rzucają się w wir wojny między tym co złe i tym, co kiedyś nazywano dobrem, a dziś określa się podświadomie mniejszym złem. Wszechobecny patos, okrzyki podniecenia z ust szarych obywateli, strach i kpina ze strony złoczyńców. Wszyscy kochają superbohaterów, wszyscy plotkują o superbohaterach. Czy stojącą pośród tego całego rozgardiaszu rudowłosą kobietę można nazwać heroiną? Czy można porównać ją do innych uwielbianych przez szaraków kobiet o nadludzkich zdolnościach i nieprzeciętnych kształtach? 

Zamiast wypasionego stroju nosi zwyczajny, niezbyt wyszukany czarny kombinezon. Na jej twarzy nie ma żadnej maski, która ukrywałaby jej tożsamość - tę chroni innymi zabiegami, a na ty napotkasz jedynie groźne, skupione spojrzenie. Nie posiada żadnych nadludzkich zdolności, które budziłyby powszechny zachwyt - całkiem nieźle daje sobie radę nawet z jednym pistoletem. I przede wszystkim: zdecydowana większość herosów świeci przykładem. Ona należy wyłącznie do tej mniejszości. 

Rosja. Wielkie, potężne, rozciągające się na dwóch kontynentach państwo o bogatej i krwawej historii. Zanim totalitarny kolos zamienił się w proch, zanim burzliwe zmiany nawiedziły Związek Radziecki, w Wołgogradzie, osiemnaście lat przed zburzeniem Muru Berlińskiego, zdążyła urodzić się dziewczynka, którą pewien działacz partii komunistycznej postanowił wychować jak własną córkę. Mała Nataszka miała być idealną kandydatką na wybawicielkę całej partii i sekretarza. 

Red Room oficjalnie miał przygotować szereg najzdolniejszych baletnic na Wschodzie. Nieoficjalnie każda z tych dziewczynek jako dorosła kobieta po serii morderczych treningów miała ubiegać się o prestiżowe miano Czarnej Wdowy - szpiega kluczowej dla Związku operacji. Zafundowano jej wykształcenie na najwyższym poziomie. Nauczono każdej możliwej sztuki walki. Od małego była strzelcem wyborowym. To musiała być ona. Natasza Romanova stała się nadzieją upadającego ZSRR. Nafaszerowaną substancjami, które miały poprawić jej metabolizm i sprawność fizyczną. Wyzbytą ze wszelkich skrupułów i uczuć, gotową do wielkich rzeczy i ogromnych poświęceń. Wszystko byłoby idealne, gdyby nie zasadniczy problem ze zmianą ustroju i stopniowym zamykaniu członków Czerwonej Komnaty. 

Była zdana na samą siebie, opuszczona przez jedyną osobę, której do tej pory ufała i która zrujnowała jej życie w sposób nieodwracalny. Człowiek, który podawał się za jej ojca siedzi do tej pory za kratkami. Wkrótce cały przestępczy światek usłyszy o Czarnej Wdowie, najlepszej w swoim fachu, sowicie opłacanej przez zleceniodawców i zabójczo skutecznej. Trochę za bardzo się rozhulała i przez głupi błąd zwróciła na siebie uwagę organizacji Nicka Fury'ego. Minęło trochę czasu, zanim wytropili ją na granicy Europy Wschodniej i wysłali agenta najlepszego z najlepszych. 

W obliczu śmierci całe życie może przelecieć ofierze przed oczami. Czuła zimny grot strzały przy swojej pulsującej skroni. Skulona pod ścianą, szeptała coś niepewnie i płakała, pozwalając by ciężkie od win łzy spływały po jej policzku. Dostała drugą szansę, równie niespodziewanie, co robotę w Tarczy. Fury miał chyba słabość do szpiegów z mroczną przeszłością, nikt inny nie zatrudniłby osoby takiej jak ona. Przyszedł czas na rehabilitację. 

W ramach ochrony używa różnych nazwisk. Dla tych, których określa swoimi bliskimi jest Natashą Romanoff, doświadczoną zabójczynią w ciele młodej kobiety. By wtopić się w tłum musiała odjąć sobie parę lat, więc Natalie Rushman oficjalnie nie ma nawet ćwierć setki. Spłacanie długu zamieniło się w zaangażowanie, a przymusowa współpraca z Tarczą jest teraz czymś podbiegającym pod hobby. Jako jedna z nielicznych posiada najwyższy stopień uprawnień, zaraz po Furym, który obdarzył ją (zbyt) dużym zaufaniem. 

Mścicielką została całkiem przypadkowo. Początkowo grupa dziwaków wydawała jej się bombą atomową, zrzuconą na ludzkość w celach pozornej obrony przed złem. Kiedy to wszystko zaczęło funkcjonować, dostrzegła w tym coś na kształt rodziny. Więź, która wykształciła się między nią i kluczowymi Mścicielami nie pozwoliła jej odciąć się od drużyny tak łatwo. Ktoś w końcu musi łagodzić spory Starka i Rogersa.

Dokumenty rządzą obecnie całym światem, na równi z technologią. Wszystko jest nagrywane, spisywane i przechowywane w archiwach. Wydawałoby się, że nie da się już nigdzie ukryć. Warto było spróbować. W papierach figuruje jako Natalie Rushman, tak też przedstawia się większości. Wyzbyła się akcentu rosyjskiego tylko po to, by móc wmawiać ludziom, że zaledwie dwadzieścia cztery lata temu urodziła się na Zachodnim Wybrzeżu.

Życie nauczyło ją przede wszystkim tego, że szpieg nie powinien się spoufalać. Nie przeczy, że złamała tę zasadę. Podobnie jak nie odcina się od swojej przeszłości - to ona ją ukształtowała i doświadczyła. Nie można jej tak po prostu zapomnieć. Można ewentualnie spłacić dług, który zaciągnęło się u wszystkich dokoła: u szefa, przyjaciół, świata. Romanoff niektórym wydaje się cyniczna, zimna, niedostępna. To tylko jedna z wielu masek, które przywdziewa. W rzeczywistości potrzebuje bliskości i poczucia bezpieczeństwa, którego mimo wszystko nie zapewni sobie sama. To profesjonalistka i manipulantka. Gdyby nie wciągnięto jej w to cuchnące szpiegowskie bagno, prawdopodobnie zostałaby aktorką.

Jej ciało zostało poddane tak wymagającym treningom, że praktycznie stało się odporne na zmęczenie, gorąc czy mróz. Substancje, które podawano jej jako nastolatce sprawiły, że metabolizm Natashy przyspieszył. Dlatego nigdy nie będzie mogła się upić (i to nie ze względu na bycie Rosjanką), a jej ciało wygląda o wiele młodziej niż powinno. Wszystko to kosztem nieodwracalnej bezpłodności. 

Potrafi używać każdego rodzaju broni, chociaż preferuje zwyczajne pistolety z niewielkim kalibrem. Mówi biegle w pięciu językach używanych i jednym martwym. Zdaje się na swoje nieprzeciętne umiejętności walki wręcz i mały arsenał gadżetów. Najbardziej lubi zgrabne bransolety na nadgarstku, zawierające parę strzałek i linek. Dosyć przydatne w akcji. 

Stara się żyć normalnie. Tak, jak robią to inne kobiety w tym mieście. Wstaje rano, je śniadanie, wypija kawę i idzie do firmy. Ma swój ulubiony drink (Piña colada), książkę ("Mistrz i Małgorzata") oraz film ("Dawno temu w trawie"). Wdaje się w przelotne związki, choć serce należy od zawsze do tylko jednej osoby. Udaje, że szuka swojego miejsca, którego tak naprawdę nigdy nie znajdzie. Ktoś taki jak ona nie ma domu. 

Żyje tak, jakby nigdy nie straciła ukochanej osoby. Jakby nigdy nie wpisano w rubrykę "status prawny" słów "notowana z ułaskawieniem". Jakby zaledwie wczoraj dostała drugą szansę. Jakby dług, który zaciągnęła, nigdy nie został spłacony. 

A jeśli naprawdę jest superbohaterką? Jeśli należy do grona tych osób, które nie potrafią poradzić sobie z własnym życiem, a inwazję kosmitów odpierają w kilka godzin? Jeśli naprawdę miłość jest dla dzieci, a jej pozostały tylko dławiące sekrety? 

W takim razie nie jest w tym teraz sama. A tak naprawdę jedyne, czego zawsze się bała to samotność. 

P O W I Ą Z A N I A || O P O W I A D A N I A

Jest i nowa karta. Nie wiem sama, co o niej myśleć. Raz wydaje mi się, że jest w porządku, za drugim czytaniem aż chce się napisać wszystko od nowa. W każdym bądź razie: wątki tak, najlepiej takie wywalone w kosmos. Powiązania i zakładka z opowiadaniami nieco urozmaicone. Spasiba.